بازیافت سنگ طبیعی

بازیافت سنگ طبیعی : در آمریکا مقدار ساختمان سازی، خرابی سازه و فعالیت نوسازی در سال، نزدیک به 160 میلیون تن باطله ایجاد می کند؛ که برابره حدوداً یک سوم پسماند آن کشور به شمار می رود. این موضوع، با کم شدن روز به روز مکان دفن باطله در ایالات متحده و افزونی تعرفه دفن آن، سبب شده تا تخریب برنامه ریزی شده، شامل بازیافت و به کار بردن دوباره مصالح، تبدیل به یک استراتژی رو به رشد در معماری و ساخت محسوب شود.

سنگ طبیعی، با دقت به ماندگاری و انعطاف در استفاده، یک گزینه برتر برای چنین رویه ای به شمار می رود. سنگ طبیعی، برای طیفی از استفاده ها مناسب است، حدوداً به طور مداوم می تواند مورد کاربرد دوباره باشد؛ درنتیجه به مکان دفن احتیاجی ندارد. طرح به کار بردن بازیافت سنگ حتی امکان دارد در پروژه معماری سبز نیز پیشنهاد شود.

استفاده سنگ بازیافت شده

بازیافت سنگ برای استفاده های متفاوتی مناسب است. سنگ بازیافت شده می تواند خرد شود یا به آسانی مورد پرداخت دوباره یا ترمیم باشد. بعضی مثال ها برای به کار بردن سنگ را در زیر آورده ایم:

سنگ های با اندازه اسلب و یا تایل می توانند در شکل مصالح سنگ فرش، دوباره به کار روند. این استفاده غیر سازه ای، به عملیات آزمایشگاهی احتیاج ندارد.
سنگی که به دلیل فرسایش و آسیب های سطحی برای کاربرد دوباره در نما مناسب نیست، می تواند برای ساختن دیوار حائل به کار رود. دیواره های سنگی حائل در مقایسه با بتن مسلح، به صرفه تر هستند و با استفاده از کارگر غیر ماهر محلی به آسانی ایجاد می شوند.
قطعات کوچک تر سنگ می توانند به عنوان شن و ماسه یا مصالح دانه ای بتن، مورد کاربرد باشند.
سنگ طبیعی به شکل پودر می تواند در تولید کود یا به عنوان بستر پیاده رو به کار رود. کانی های تشکیل دهنده سنگ مانند کلسیم و منیزیم* مواد مغذی مورد احتیاج برای خاک و رشد گیاه می باشند.
قطعات سنگ تخت می توانند برای به وجود آوردن مسیرهای موزاییکی به کار روند؛ درصورتی که قلوه سنگ های بزرگ تر برای مرزبندی باغچه یا پیاده رو قابل کاربرد اند.
قطعات سنگ برای به وجود آوردن یک ظاهر به طور کامل مدرن می توانند به هم چسبانده شوند.
برای بازسازی یک ساختمان، قطعات سازه اولیه می تواند برای به کار رفتن در عمارت جدید استفاده شود. این کار به* به وجود آوردن یک حس تاریخی یا نوستالژی کمک می کند.
بایستی دقت کنید که استحکام مصالح بازیافتی، تابعی از استفاده قبلی آن هاست. مانند این که، سنگی که زیر فشار فوق العاده زیاد بوده یا چرخه های گوناگون انجماد- ذوب آب را تحمل کرده، امکان دارد نقص هایی داشته باشد که ظرفیت ساختاری آن را دچار نقصان کند. به ویژه صفحات نازک تر، با تغییرات پی در پی دمایی می توانند به آهستگی تغییر شکل دهند. قرارگیری در معرض فرسایش یا هوازدگی (فیزیکی، شیمیایی و بیولوژیکی) امکان دارد پرداخت دوباره را الزامی کند. انجام آزمایشات ساختاری مناسب، با در نظر داشتن استانداردهای ASTM برای حتمیات آزمایش، پتانسیل ماده را نمایان خواهد کرد. با این حال، یک طراح خلاق می تواند استفاده های مناسب و گوناگونی را برای تقریباً همه سنگ های بازیافت شده کشف کند.

روش های تخریب انتخابی، بازیافت و استفاده مجدد

آژانس حفاظت محیط زیست ایالات متحده آمریکا نشان می دهد که تا سال 2030، حدوداً یک چهارم ساختمان های ایجاد شده در سال 2000، عوض خواهند شد. در نتیجه تعداد ساختمان های تخریب شده و باطله تولیدشده فوق العاده زیاد خواهد بود. با این حال، اگر این ساختمان ها به شکل انتخابی تخریب شوند و اجزای آن ها برای کاربرد دوباره به فروش برسند، اکثر این باطله ها( تا 90 درصد) می توانند از جریان باطله جدا شده و در موضوع مالی ساختن ساختمان های جدید صرفه جویی شود. به اضافه، به علت دوری از مصرف انرژی، آب و مصالح مورد احتیاج برای تولید محصولات جدید، کاربرد دوباره سنگ، موجب حمایت از محیط زیست می شود.

بزرگ ترین مانع برای بازیافت موفقیت آمیز مصالح، نبودن ارتباط بین متخصصین و فقدان سیستم سازمان یافته برای فروش اجزا و مصالح است. با این حال، اگر طراحان تحقیقات زیادتری در فرآیند طراحی به عمل آورند، مصالح می تواند از انبار کالا های بازیافتی یا حتی ساختمان های موجود که در انتظار تخریب هستند، برگزیده شوند. حتما به نزدیکی در دنیای مجازی یک بازار فروش کالاهای بازیافتی قوی به وجود خواهد آمد.

پیمانکاران مسئول تخریب ساختمان امکان دارد از تخریب انتخابی به جای تخریب مکانیکی سودمند شوند. فرآیند تخریب انتخابی دراصل کار و زمان کار و زمان زیادتری؛ اما صرفه جویی های بلندمدت در هزینه، با دقت به کم.شدن تعرفه دفن نخاله و فروختن دوباره اجزای جداشده از ساختمان می تواند قابل دقت باشد. سنگ، یک ماده ارزشمند مخصوص است و اگر جداسازی با توجه انجام شود، می تواند سود آور هم باشد. امروزه، سنگ بازیافت شده، کم ارزش تر از سنگ تازه نیست؛ به ویژه موقعی که از کشوری با نیروی کار ارزان ایجاد شده باشد. اکثر اوقات، طراحان، سنگ های وارداتی را فقط راه یافتن سنگی با رنگ، ابعاد و سایر خصوصیات مد نظر خود می دانند. اگر بازیافت سنگ طبیعی به یک روش معروف تبدیل شود، کمک خوبی به طراحان، مشتریان، پیمانکاران و بقیه برای برگزیدن سنگ دلخواه شان می شود.

سنگ طبیعی می تواند به اندازه طول عمر یک ساختمان و حتی بیشتر ماندگاری داشته باشد؛ اما برنامه ریزی برای تخریب انتخابی با هدف کاربرد دوباره از سنگ مهم است. اتصالات مکانیکی استاندارد در مقایسه با اتصالات ملات دار در مرحله تخریب انتخابی و بازیابی مساعدتر هستند. طراحی به شیوه لایه ای و بدون به کار بردن ملات این امکان را ایجاد می کند تا در مرحله تخریب مصالح به راحتی از هم جدا شوند.

مزایای بازیافت سنگ

جداسازی و به کار بردن دوباره محصولات سنگی می تواند منافع اقتصادی و محیط زیستی ای دارا باشد. در مورد مزایای اقتصادی، مطالعات گوناگون ثابت کرده که تخریب انتخابی ساختمان، به ویژه به علت امکان فروش دوباره مصالح، از دید اقتصادی پر تاثیر تر از تخریب سنتی است و همچنین کم شدن مقدار مبلغ پرداختی برای مکان اختصاص داده شده به دفن نخاله، به دلیل کم شدن حجم نخاله های دور ریختنی، می تواند نقش مهمی داشته باشد .بازیابی سنگ در موقعی که در مکان مناسب به کار رود، می تواند یک فرصت برای صرفه جویی در هزینه پروژه به وجود آورد.

از منظر زیست محیطی، به کار بردن مصالح دست دوم، موجب حذف انرژی، آب و بقیه منابع مورد احتیاج برای تولید محصولات جدید می شود؛ که در آخر موجب دوری از آسیب رسیدن به اکوسیستم می شود. مقدار این صرفه جویی چنان قابل دقت است که عملیات به کار بردن دوباره مصالح در برنامه معماری سبز آمریکا، اعتبار کسب کرده است.

با بازیافت سنگ ساختمانی و سایر مصالح موجب کوچک تر شدن فضای دفن نخاله شده و به حفظ محیط زیست کمک شایانی می کنیم.